هر ساله 14 ژوئن به عنوان روز جهانی اهداکننده خون جشن گرفته می شود. این نام گذاری به دلیل تاریخ تولد Karl Landsteiner (زیست شناس، پزشک، و ایمونولوژیست اتریشی) متولد 14 ژوئن 1868 می باشد. ایشان در سال 1930 به دلیل کشف گروه های خونیABC و سیستم مدرن طبقه بندی گروه های خونی برنده جایزه نوبل شدند. این اکتشاف پزشکان را قادر ساخت بدون ریسک جدی برای بیماران انتقال خون انجام بدهند. اهداف کلی که برای این روز تعریف شده اند عبارتند از :
- حمایت از سیستم های ملی، مؤسسه های اهدای خون و مؤسسات غیر دولتی دیگر در جهت تقویت و گسترش برنامه های اهدای خون داوطلبانه توسط تقویت کمپین های محلی و کشوری
- افزایش آگاهی عمومی در مورد نیاز مبرم به خون و محصولات مشتق از خون سالم برای انتقال به افراد نیازمند به آن
- تاکید بر نقش حیاتی اهدا کنندگان داوطلبانه خون در سیستم سلامت ملی
خون و محصولات مشتق از آن منابع بسیار مهمی برای مدیریت مؤثر در درمان بیماران مبتلا به بیماری های خون و مغز استخوان، کودکانی که از کم خونی شدید حاصل از مالاریا و یا سوء تغذیه رنج می برند، خانمهایی که مشکل خونریزی ناشی از بارداری یا زایمان دارند، اختلالات ارثی کمبود هموگلوبین و نقص سیستم ایمنی، افراد آسیب دیده توسط حوادث و تصادفات و بیمارانی که تحت عمل جراحی های پیشرفته قرار گرفته اند، است. نیاز به خون سالم یکی از نگرانی های جدی در سطح جهان است. گرچه متأسفانه بسیاری از افراد علیرغم نیازشان به خون دسترسی به آن ندارند. کمبود خون در کشورهای کم درآمد یا با درآمد متوسط بیشتر دیده می شود.
روز جهانی اهدا کننده خون سال 2022
شعار امسال: “اهدای خون نشانه اتحاد میان افراد است. به این کمپین بپیوندید و جان انسانها را نجات دهید.” است که به نقش پررنگ اهدای خون داوطلبانه در نجات جان انسانها و افزایش همبستگی در جوامع اشاره می کند.
اهدای خون یک فعالیت بشردوستانه است که به شرط رعایت شرایط، خطری را متوجه سلامت فرد اهداکننده نمی کند. فواصل اهدا خون برای افراد سالم، هر دو ماه يكبار است با این شرط که تعداد دفعات آن در طول يكسال برای آقایان از 4 بار و برای خانم ها از 3بار تجاوز ننمايد .
خون اهدایی پس از انجام آزمایش‌های غربالگری و تأیید سلامتی، از طریق بانک خون به افراد دیگر تزریق و یا جهت تهیه فرآورده‌های خونی استفاده می شود. اهدای خون به این دلیل اهمیت دارد که این ماده تنها از منابع انسانی تأمین می شود و با وجود پیشرفتهای علمی فراوان، تا کنون جایگزینی برایش ساخته نشده است.
ایران اولین کشور منطقه است که در سال ۲۰۰۷ توانست به اهدای خون صد درصد داوطلبانه دست یابد که این شاخص بسیار مهمی برای رسیدن به خون کافی و سالم قلمداد می شود.