پلاسما چیست؟

کاربرد های پلاسما خون

پلاسما نقش بسیار مهمی در حفظ عملکرد طبیعی بدن دارد، خصوصاً در درمان بیماران مبتلا به نقص ایمنی اولیه (که به درمان با ایمونوگلوبولین متکی هستند)، اختلالات انعقادی (مانند هموفیلی)، بیماری های مزمن ریوی و بعضی سرطان ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

 انواع روش های تأمین پلاسما عبارتند از:

اهدای پلاسمای خالص و اهدای خون کامل که از هر دو برای تولید دارو استفاده می‌شود.

اهدای پلاسمای خالص:

پلاسمایی است که از اهداءکنندگان سالم داوطلب طی پروسه ای بنام پلاسمافرزیس گرفته می شود. در اهدای پلاسما بخش مایع خون اهداءکننده از سلول‌ها جدا می‌شود، خون از یک بازو گرفته می شود و برای جداسازی پلاسما وارد یک دستگاه پیشرفته شده سپس گلبول‌های قرمز و پلاکت‌های اهداءکننده همراه مقداری نمک به اهداءکننده بازگردانده می‌شوند. ا

ین فرآیند بی خطر بوده و تنها چند دقیقه بیشتر از اهدای خون کامل زمان می برد، اهدای پلاسما برای اولین بار حدود 2 ساعت و دفعات آتی حدود 90 دقیقه زمان می برد.

 پلاسمای بازیابی شده از اهدای خون کامل:

در این روش پلاسما از ترکیبات دیگر خون اهدایی جدا می شود. اهدای خون حدود 1 ساعت زمان می برد و همه گروه های خونی قابلیت اهدای خون کامل را دارند. مسأله حائز اهمیت این است که هر نوع اهدای پلاسما باید مورد تشویق قرار گیرد تا افرادی که شرایط اهداء را دارند بتوانند در نجات جان انسانها مشارکت نمایند.

.همچنین جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله  تفاوت اهدای خون و اهدای پلاسما   را از دست ندهید